Müsait bir yerde girişecek vaaaar...
Sosyete Pazarındaki standımı takiben, “Esra Mutfakta”
projesini bir tık ileri götürme vakti gelip çattığında bir gıda atölyesi kurma
kararı aldım. Atölye kuruluşunda Kosgeb’ten Girişimcilik desteğini kullanmak için önce kursa katılıp, sertifika almam
gerekiyordu. İnternette araştırma yaparken de Sincan’da 4 gün sonra başlayacak
bir kurs ile ilgili ilana denk geldim. “Bende şans olsa erkek doğardım, birkaç
gün önce görsem ne olurdu şunu” diye söylene söylene arabaya atlayıp, Sincan’ın
yolunu tuttum. 4 gün sonra başlayacak
kurs için çoktan listelerin belirlendiği inancı, ama çıkmadık candan umut
kesilmez dürtüleriyle formu doldurdum. Zerre umudum yok tabi, artık bir sonraki
eğitime kısmetse derken (yahu ben bu “secret” olayını bi çözemedim. Ters mi
çalışıyor bende nedir!?), cumartesi sabahın bir vakti gelen telefon... Zırrr zırrrr... Hayırdır inşallah??!!
“0 850” ile başlayan bir numara sizde ne ifade ediyor?
Bendeki karşılığı kredi kartı kakalamaya çalışan, suratlarına telefon
kapatılmadığı sürece ısrarı bitmeyen bankalar. Bir cumartesi sabahı, daha henüz
kahvemden tek bir yudum almışken, yani asabiyet tavanken, telefonumun ekranında bu
numarayı görünce açmak ile açmamak arasında bir-iki saniye kaldım ve sonra
açıp, karşı tarafı haşlamak kararıyla en sert “Alo”mu paylaştım! Öyle bir
telefon açılışıydı ki karşıdaki kadın gayet çekinerek sordu “Rabia Esra Türker
ile mi görüşüyorum?”. Bingo! Bu da bankadan gelen telefonlarda ilk soru. Benden "hırrr" kıvamında bir "evet" çıktı. Karşı tarafın arama mahiyetini belirtmesiyle birlikte
ise “miyawww” kıvamına geçmem uzun sürmedi :D
Ve Pazartesi günü startı verdik. Tüm kurslarda olduğu gibi,
ilk gün, ilk ders, kendini tanıtma... Ne mezunusun, geçmişte ne işle meşguldün
ve ne hususta girişeceksin ana konular... Arka sıralardan bir tatlı ses kendini
tanıttı ve ekledi “Butik pastacılık konusunda şu anda evden çalışıyorum ve bu
konuda bir şeyler yapacağım”. İç sesim derhal homurdandı tabi: "Ay burada da bu
konuyla ilgilenen birine denk gelmesem şaşarım zaten!!!". Yanlış anlamayın ama
şu ana kadar pazarda standda karşılaştığım, yolda denk geldiğim, eş-dost-akraba kanalıyla görüştüğüm her üç kadından birisi “Butik Pastacı”, illa en az
bir kursa gidilmiş ve bu işi evinden yürütüyor, hatta o kadar çok sipariş alıyor ki sabahlıyor
(!), orana dikkat buyrun lütfen; 1/3... Zannımca bu oran İstanbul’da 2/3’tür. Azıcık tırtıklayıp, olayın iç yüzüne
baktığınızda ise ortada bir numara yok!. Bir facebook sayfası, bir web sitesi,
iki senedir aynı postlar, alttaki yorumlar da akrabalardan, yahu bari yabancı
biriymiş gibi yorum yapılsın :) Genelleme yaptım tabi ki, bu bahsettiğim benim denk geldiklerim, yoksa bu işi
çok profesyonelce yapanlar, çalışanlar elbette var ve onlar zaten kendini belli
ediyor.
Neyse... Dedikoduyu bırakıp, kursa döneyim... Ben tabi Ilgaz’ı
da onlardan birisi zannettim o gün, fakat bir grup çalışmasında aynı gruba denk
geldiğimizde durumun bambaşka olduğunu anlamam uzun sürmedi. Düşüncelerimden
hiç utanmadım ve kendisine de anlattım, istisnalar kaideyi bozmuyor ki en
nihayetinde... Gel zaman, git zaman, Ilgaz’ın hayatımda gördüğüm en çalışkan
kadınlardan biri olduğunu, gıda işine gerçekten gönül verdiğini anlamış oldum.
Bir de beni en çok şaşırtan ve can damarımdan vuran “Ali’yle Cengiz’e kafa
tutup, profesyonel hayatı bıraktığını” öğrenmem... Hayatta tesadüf diye bir şey
olmadığını fazlasıyla tecrübe ettiğimden, bu işte bir iş var dedim.
Ilgaz da bana karşı boş değilmiş :D
Meğer ben bütün bunları düşünürken, O da bana karşı boş
değilmiş :D Birbirimize açıldık. Hayatta en zor şey ortaklık derler, evlilikten bile zor
derler... Ama galiba bizi birbirimize çeken, şu inanç:
“BİZ, BİR ARAYA GELDİĞİMİZDE BİR BÜTÜNÜZ
AMA
AYRI AYRI OLDUĞUMUZDA
DA YARIM DEĞİLİZ”
Velhasıl, biz oturduk, konuştuk... Allah'ın emri, peygamber'in kavliyle "Atölye"lendik :) Hedeflerimizi,
hayallerimizi, sahip olduğumuz bilgi, beceri ve tecrübelerimizi... Yani, maddi ve
manevi her şeyimizi ortaya koyduk, elele, güç birliğiyle yürümeye karar verdik. Sonuç mu?
Biz iki cadı, bu Ali’yle Cengiz’e oyunlarında
başarısızlıklar diler, artık uzaktan bakar, bakar, güleriz... Tabi ki sizlerin
desteği ile...
başarılar dilerim... sevgiler...
YanıtlaSilteşekkür ederim... sevgilerrrrr :)
SilTebrikler yolunuz açık olsun :)
YanıtlaSilinşallah, sağolun :)
SilYolunuz açık olsun...Başarılar...
YanıtlaSilTeşekkürler Nur hanım :)
Siltebrikler canım:) hadi bakalım hayırlısı.. Ilgaz hanıma da sevgiler:)
YanıtlaSilsevgili ecerimmmm... öyle sevgi felan iletemem, gel kendin söyle :P acil tanışıla, ayrıca bize yardım edile lütfen ;)
SilHayirli uğurlu olsun çok sevindim :) mutlu huzurlu çalışmalar ablacim :)
YanıtlaSilteşekkür ederim Elifcim
Sil